El acento es, ¡magia, abracadabra!,
el mayor relieve que al pronunciar
se le da a una sílaba en la palabra
y que así destaca de las demás.
Una fuerza intensa de mayor voz
se produce al emitir el sonido
que se escucha claro y alto, mejor.
¿Ya entendéis, alumnos, bien lo que osdigo?
Casi toda palabra tiene acento,
ya lleve tilde o no (este es otro tema),
y marcan el ritmo y compás del verso:
son la batería y los bombos del poema.
el mayor relieve que al pronunciar
se le da a una sílaba en la palabra
y que así destaca de las demás.
Una fuerza intensa de mayor voz
se produce al emitir el sonido
que se escucha claro y alto, mejor.
¿Ya entendéis, alumnos, bien lo que osdigo?
Casi toda palabra tiene acento,
ya lleve tilde o no (este es otro tema),
y marcan el ritmo y compás del verso:
son la batería y los bombos del poema.
Hoxe é o cabodano de Ramón Cabanillas
En 1948, Francisco Fernández del Riego andaba a redactar unha antoloxía da poesía galega (que logo se publicaría como Escolma de poesía galega, 1955). No verán dese ano escribiu a Cabanillas, como fixo con outros poetas galegos, pedíndolle uns datos biográficos e a súa opinión sobre a poesía en xeral e a galega, en particular. Cabanillas contestoulle o seguinte:
"Do demais, nada: son un home sen biografía. Nacín o día 3 de Sanxuán do 1876, n-unha casiña vella e probe, con patín, antre un pazo que fundóu un coengo de Compostela e unha praia que fixo persoalmente Noso Señor, na viliña de Fefiñáns, oxe axugada â vila de Cambados e por aquel entón anexo da freguesía de San Adrián de Vilariño, onde fun bautismado n-unha pía sagrada pol-o abade Pedro de Celanova fai arredor de dez séculos; mal estudiéi un pouco de latín e filosofía en San Martiño Pinario; collín un barco ô tuntún e caín na Habana onde escomencéi a esborranchar copras; de volta andiven nunhas cantas segredarías de auntamentos, desfaguendo entortos da picaresca municipal do rus; e, nin apouso nin repouso, vivín até o presente e espero pol-a morte. Nin que decir tén que conocín moitas xentes e vín moitas cousas, mais adivertidas que tráxicas, pero eses son contos para matar o tempo unha noite de inverno, a carón da lareira. Fume e vento."
Carta de Cabanillas a Paco del Riego, sen data pero inmediatamente anterior ó 17 de agosto de 1948. Publicada en Cadernos Ramón Piñeiro XVIII, 2011, 100.
En 1948, Francisco Fernández del Riego andaba a redactar unha antoloxía da poesía galega (que logo se publicaría como Escolma de poesía galega, 1955). No verán dese ano escribiu a Cabanillas, como fixo con outros poetas galegos, pedíndolle uns datos biográficos e a súa opinión sobre a poesía en xeral e a galega, en particular. Cabanillas contestoulle o seguinte:
"Do demais, nada: son un home sen biografía. Nacín o día 3 de Sanxuán do 1876, n-unha casiña vella e probe, con patín, antre un pazo que fundóu un coengo de Compostela e unha praia que fixo persoalmente Noso Señor, na viliña de Fefiñáns, oxe axugada â vila de Cambados e por aquel entón anexo da freguesía de San Adrián de Vilariño, onde fun bautismado n-unha pía sagrada pol-o abade Pedro de Celanova fai arredor de dez séculos; mal estudiéi un pouco de latín e filosofía en San Martiño Pinario; collín un barco ô tuntún e caín na Habana onde escomencéi a esborranchar copras; de volta andiven nunhas cantas segredarías de auntamentos, desfaguendo entortos da picaresca municipal do rus; e, nin apouso nin repouso, vivín até o presente e espero pol-a morte. Nin que decir tén que conocín moitas xentes e vín moitas cousas, mais adivertidas que tráxicas, pero eses son contos para matar o tempo unha noite de inverno, a carón da lareira. Fume e vento."
Carta de Cabanillas a Paco del Riego, sen data pero inmediatamente anterior ó 17 de agosto de 1948. Publicada en Cadernos Ramón Piñeiro XVIII, 2011, 100.
Eu chorei chorei
mirando para o mar
que veña o culpable
que diga a verdade
Que diga a verdade
e non máis mentiras
a marea negra
invadiu as rías
Invadíu as rías
e as nosas vidas
outra vez vivimos
esta inxustiza
Esta inxustiza
nunca máis se olvida
xuntemonos todos
ten forza Galiciahttp://www.youtube.com/watch?v=pQ1frf_r0IU
mirando para o mar
que veña o culpable
que diga a verdade
Que diga a verdade
e non máis mentiras
a marea negra
invadiu as rías
Invadíu as rías
e as nosas vidas
outra vez vivimos
esta inxustiza
Esta inxustiza
nunca máis se olvida
xuntemonos todos
ten forza Galiciahttp://www.youtube.com/watch?v=pQ1frf_r0IU
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)